Sobre a Empanada do BNG de Cea

Nesta última semana saltou á prensa nacional o ridículo estrepitoso feito polo alcalde socialista de Palma, que tivo a brillante idea de quitar o nome dunhas cuantas rúas da cidade adicadas, segundo él e máis a súa ignorancia, a destacados dirixentes do réxime franquista, como foron Churruca, Gravina e Cervera. Claro que todos eles foran admirantes da Armada do século XIX, un pequeno detalle sen importancia cando o sectarismo é a única ideoloxía que un ten. 

Pois ben, parece que ó BNG de Cea, sempre atento ás necesidades principais dos seus conveciños, e tomando exemplo do mencionado alcalde balear, propón agora quitar o nome de ruas de Cea a Jose Antonio (de acordo ata ahí), pero tamén a Calvo Sotelo. Convén recordarlle entón ó voceiro do BNG en Cea algún pequeno detalle sobre a vida do citado Calvo Sotelo.

É que D. José Calvo Sotelo, sendo deputado elexido democráticamente durante a segunda república (polo partido xudicial do Carballiño, por certo), foi asasinado a sangue fría por milicias socialistas no ano 36, antes de comenzar a guerra civil. E o foi despois de ser ameazado nas propias cortes por Dolores Ibárruri, a Pasionaria, coa súa framosa sentenza de morte: "Este hombre ha hablado por última vez".

Calvo Sotelo foi, polo tanto víctima da intransixencia e do extremismo que parece estar apoderándose de novo da nosa sociedade nestos últimos anos de Podemos, Voxes e independentistas de todo signo. Calvo Sotelo foi, en todo caso, víctima dese enfrentamento civil que se levou por diante a tantos compatriotas e que nos levou a unha longa dictadura que sufriron varias xeracións durante máis de 40 anos. Pero no seu caso, foi víctictima da extrema esquerda, dos socialistas, que non se quedaron corta en tropelias antes e durante a guerra civil.

Eu creo que a aplicación da memoria histórica é necesaria. No Carballiño fai xa 40 anos que se cambiaron moitos nomes de rúas. Pero estos cambios deben realizarse coas máximas garantías que nos permita a historia, e sen sesgos ideolóxicos nin como escusa  para borrar toda mención a calquera nome que sone a España,  asimilando así todo o Español á dictadura. Cando a memoria histórica se fai cunha clara intencionalidade política, convirtese, ben en revanchismo, ou ben en un alarde de ignorancia.