A soberanía tamén vai por barrios
Dous de abril do 2015: "La decisión única sobre la instalación de reciclado reside en los vecinos y el gobierno municipal defiende y defenderá siempre la voluntad del pueblo a quien representa."
Así se posicionaba o rexidor masidao de lado dos veciños de Reviñas no seu rechazo á instalación de incineración por pirólisis (Ar. 2.17 do Reglamento de Emisións Industriáis).
Curiosamente a día de hoxe, case que 800 veciños do concello de Maside, opóñense novamente ó mesmo proxecto nun monte veciñal en man común.
Estos case que oitocentos veciños, que según Celso Fernández, Alcalde de Maside, deben ser os que firmaron "para desenterrar o burro", somellan ser..., non sei, coma veciños de segunda para o Concello.
Ante esta situación surxen tantas dúbidas: Puidera ser que o goberno municipal defende e representa ós veciños sólamente cando as eleccións están moi próximas.
Poidera acontecer quizás que o rexidor de Maside considere ós veciños que se opoñen agora ó mesmo proxecto, pouco cualificados, ou poidera tamén ser que esté esperando a inspiración divina ou humana para unirse ós seus conveciños na fermosa comunión que citaba recentemente no publireportaxe de La Región. Tamén se me ocurre que esté agardando a decisión de veciños mais... "cualificados" para él, para poñerse ó lado do pueblo que di, ou decía, defender e representar.
Sexa cal sexa o extraño motivo da súa insistencia en instalar unha incineradora (Art. 2.17 do Reglamento de Emisións Industriais) en Maside, o certo é que este personaxe está quedando á altura do betún.
