Cicloxénese de vacuidade

O outro día non sabía se estaba nun profundo soño cando escoitaba pola radio á concellerira de Benestar Social, Igualdade e Saúde, e non sei cantas milongas máis. Co máis agarimoso respeto a esta señora non saía do meu estupor cando a escoitaba decir con voz solemne que ela e mailo concelleiro de educación tiveran a feliz idea de organizar unha reunión co "mundo do profesorado" co "mundo dos pais dos alumnos" e cos mundos de Yupi pra facer unha comparativa da educación de antes e a de agora. Acaso non se entera esta concelleira que dende o ámbito local non ten, nin competencias en educación, nin competencias en sanidade, que as opinións desta perda de tempo son un brindis o sol, que ten competencias abandoadas que sería mellor que se ocupase delas, como compensar os colectivos menos favorecidos, como fomentar a igualdade entre homes e mulleres, com fomentar a igualdade entre calquer persoa sea cal sexa a súa condición ou circunstancia persoal ou social (e por suposto non entender por igualdade aquelo que todos somos iguais pero uns máis iguais que outros, como fillos de alcaldes veciños encaixados por portas xiratorias...)

E mentras tanto nada da RPT, nada da Residencia de Tempo Libre, nada de nada de desenvolver orzamentos que se axusten as necesidades reais dun concello que pouco a pouco esmorece porque ademais da crise sofre de unha casta política cada vez máis instalada nos mundos de Yupi, nos mundos da vacuidade, nos mundos da perpétua hipocresía e dunha patoloxía crónica de excusar a propia incapacidade coa fotografía e con verbas moi rimbombantes pero carentes de vontade e de espíritu.