Estes días volve estar O IRIXO en toda las salsas. Coma sempre por chorradas. Nunca por cousas de interese. Todo moi zoolóxico. Raposos, xinetas, garduñas, cans e moscas. Penoso.

    O IRIXO leva cincuenta anos chegando tarde dez. Comparemos. O pavillón de deportes, dez anos tarde e mal feito. O campo de fútbol. Maside, Cea, San Amaro van polo segundo campo sintético. Os xogadores do IRIXO seguen pisando lama. O auditorio en Boboràs ou en Cea. A piscina en todos os concellos. E así poderíamos citar mil cousas. Culpables, ninguén claro. A culpa é orfa, viúva e non a coñece ninguén.

   Todas as enerxías que se pierden en babecadas se se puxeran en unirse para traballar en pos dos vecinos, outro galo cantaría. O presi da Deputación disque andivo onte polo IRIXO. Nunca viñera. Os da Xunta menos. Van a Boboràs ou a Cea.

    Agora de sutaque están todos falando do 2027. E mentras tanto, noite pecha. Nin campo de fútbol, nin estradas, nin auga, nin transporte, nin internet... E cando tal, nin xente.

    Compromisos e menos insultos. Temos a poboación embellecida. Para cando Unha residencia, un centro de día que permita quedar no IRIXO? Para cando un transporte público? Para cando o arranxo da estrada Carballiño-Lalin? Para cando un Centro de Saúde en condicións? Un local de cultura? Un auditorio? Un campo de fútbol sintético? Arranxo integral das rúas das aldeas? Unha piscina? Unha Praia fluvial? O arranxo do río? As traídas de auga? As estradas? Vivenda? PXOM? ... E así ata o infinito e máis alá.