Os vellos vicios da progresía carballiñesa

Qué alegría qué alboroto outro canciño piloto. Parecían alonxados os tempos nos que un alcalde carballiñés viaxaba a Alemania pra facerse amigo dun pulpo, un tal Paul. Pero non, non eran tal alonxados, pois tal xesta sentou cátedra e calou na doctrina da "progresía carballiñesa". Hoxe como daquela, viaxa a conta dos cartos dos carballiñeses dispostos a arranxar dun golpe todos os problemas dos carballiñeses e carballiñesas (como eles dirían). Teñen un as na manga, promocionar en LLeida a festa do polbo, o que seguramente para Dacal será o motor da economía carballiñesa, ou unha aposta decidida de futuro nas verbas de Fumega.

Dementres os problemas de sempre seguen vivos. Un servizo de recadación que deixa prescribir débedas. Numerosos problemas co persoal do concello, motivados por unha política rancia e caciquil herdada do pachismo. Unha sociedade, a carballiñesa, afogada por unha decadencia dun concello que non atopa o camiño. Desafortunado declive do comercio, alarmante baixón na hostelería, perda de postos de traballo de calidade, incerteza para os xevenes mozos e mozas, políticas cínicas e caciquiles que cando están na oposición predican unha cousa e cando chega ao goberno fan todo o cotrario, e un largo etc...

Este panorama semella non dar síntomas para a esperanza, pero non debemos desfallecer, o futuro está garantido por unha segunda fila de progres estrella, léase o concellal de todo e ao mesmo tempo porta-voz, ou o fillo do alcalde de Maside, brillantemente colado neste concello por porta xiratoria progre. A garantía de futuro vai de portas, portavoz e porta xiratoria. Ata que a sociedade carballiñesa lle de portazo..